کد مطلب:276955 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:140
سید حسنی کیست و خراسانی کدام است
آنچه در میان مسلمانان و بویژه مسلمانان شیعه ی اثناعشری (دوازده امامی) در مورد قیام دینی و یا بعبارت دیگر انقلاب اسلامی ایرانیان قبل از ظهور، برهبری سیدی جلیل القدر (سیدحسنی) در اذهان بیشتر مردم از عوام گرفته تا خواص به مرور زمان شهرت پیدا كرده این است كه:
از نظر اخبار اسلامی چنانكه در پیشگوئیهای پیشوایان مذهبی آمده است ناچار باید در آخرالزمان، پیش از ظهور مسرت انگیز حضرت ولی عصر (عج) یكی از نواده های امام حسن مجتبی علیه السلام بنام (سیدحسنی) از جائی بنام خراسان، پیدا شود و با پرچم هایی سیاه كه نشانه ی نهضت اسلامی اوست قیام كند، و با كشور همسایه ی ایران (یعنی: عراق) به مبارزه برخیزد و پیوسته به این مبارزه ادامه دهد و پی در پی ستمگران متجاوز را به قتل برساند و همواره در این مبارزه فاتح و غالب و پیروز شود تا جائی كه سپاهیان توانمند و نیرومندش به خاك عراق قدم نهاده و سرانجام به كوفه برسند و آنجا را محل اقامت و پایگاه نظامی خویش قرار دهند.
و چون در كوفه استقرار یافتند، همچنان منتظر بمانند تا زمانی كه دوازدهمین امام معصوم شیعیان حضرت بقیة الله الاعظم (ارواحنا و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء) در مكه ی معظمه ظاهر شده و آنان از كوفه بیعت خود را برای حضرت بفرستند و مراتب تسلیم و فرمانبرداری خود را نسبت به وی اعلام دارند. و بالاخره پس از آنكه حضرتش از مكه ی مكرمه متوجه سرزمین عراق گردید. و در كوفه نزول اجلال فرمود،
[ صفحه 317]
سیدحسنی با همه ی یاران و پیروان و لشكریانش تلسیم حضرت گردند و زمام كار و حكومت اسلامی خویش را كه تا آنروز در ایران انقلابی بدست داشته اند بكف با كفایت آن حجت مطلق الهی بسپارند.
آنچه تا اینجا گفته شد خلاصه و فشرده ی آن چیزی است كه هم در روایات و هم در السنه و افواه مردم (از عوام و خواص) راجع به قیام دلاورانه ی سیدحسنی شهرت فراوان دارد و شیعیان نیز سخت بدان پای بندند، و معتقدند كه نهضت چنین شخصیت ممتاز و مبارزی از دودمان رسول خدا صلی الله علیه و آله در ایران اسلامی یكی از نشانه های بارز آخرالزمان، و مقدمه ی رهائی بشریت از چنگال ظلم و ستم ستمگران و مژده ظهور مبارك حضرت ولی عصر علیه السلام است.
از نظر اخبار اسلامی چنانكه در پیشگوئیهای پیشوایان مذهبی آمده است ناچار باید در آخرالزمان، پیش از ظهور مسرت انگیز حضرت ولی عصر (عج) یكی از نواده های امام حسن مجتبی علیه السلام بنام (سیدحسنی) از جائی بنام خراسان، پیدا شود و با پرچم هایی سیاه كه نشانه ی نهضت اسلامی اوست قیام كند، و با كشور همسایه ی ایران (یعنی: عراق) به مبارزه برخیزد و پیوسته به این مبارزه ادامه دهد و پی در پی ستمگران متجاوز را به قتل برساند و همواره در این مبارزه فاتح و غالب و پیروز شود تا جائی كه سپاهیان توانمند و نیرومندش به خاك عراق قدم نهاده و سرانجام به كوفه برسند و آنجا را محل اقامت و پایگاه نظامی خویش قرار دهند.
و چون در كوفه استقرار یافتند، همچنان منتظر بمانند تا زمانی كه دوازدهمین امام معصوم شیعیان حضرت بقیة الله الاعظم (ارواحنا و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء) در مكه ی معظمه ظاهر شده و آنان از كوفه بیعت خود را برای حضرت بفرستند و مراتب تسلیم و فرمانبرداری خود را نسبت به وی اعلام دارند. و بالاخره پس از آنكه حضرتش از مكه ی مكرمه متوجه سرزمین عراق گردید. و در كوفه نزول اجلال فرمود،
[ صفحه 317]
سیدحسنی با همه ی یاران و پیروان و لشكریانش تلسیم حضرت گردند و زمام كار و حكومت اسلامی خویش را كه تا آنروز در ایران انقلابی بدست داشته اند بكف با كفایت آن حجت مطلق الهی بسپارند.
آنچه تا اینجا گفته شد خلاصه و فشرده ی آن چیزی است كه هم در روایات و هم در السنه و افواه مردم (از عوام و خواص) راجع به قیام دلاورانه ی سیدحسنی شهرت فراوان دارد و شیعیان نیز سخت بدان پای بندند، و معتقدند كه نهضت چنین شخصیت ممتاز و مبارزی از دودمان رسول خدا صلی الله علیه و آله در ایران اسلامی یكی از نشانه های بارز آخرالزمان، و مقدمه ی رهائی بشریت از چنگال ظلم و ستم ستمگران و مژده ظهور مبارك حضرت ولی عصر علیه السلام است.